Annfinn Danielsen
------
Var og vitjaði eina eldrui konu, ið býr í Sundalagnum, sum dugdi sera væl at tosa. Tá kom prátið inn á málburð, og hvussu vit vandaðu okkum um málið. Vit vóru bæði samd um, at tað er rættast at brúka tað, vit høvdu lært.
Ordiliga well: Tað er ógvuliga gott, væl úr hondum greitt
At slanga sær: Teir høvdu tveitt seg, ella at hvíla seg
Upp í gjøgn: Upp í gjøgnum
Við síðurnar av: Við síðuna av
Ja-ligt: Tað er so lagaligt, hann var so lagaligur maður
