asfas

sadfasdfasdf

asf

sa f

ðs

sasa

f

Viðmerking:

Les tað, sum skrivað stendur!

Í farnu viku hevði eg eina grein við heitinum ?Feðgar á ferð". Í gjár kom so Kjart-an Hoydal við einum aftursvari, sum hann hevur givið heitið ?Petur Reinert var ikki faðir á studningsbúskapinum". Júst sum yvirskriftin ber boð um, so snýr alt svarið seg um, at Petur Reinert, sáli ikki var faðir at stundningsbúskapinum og hevði ikki politisku ábyrgdina av veðhaldspolitikkinum í áttatiárunum.

Í fyrstu atløgu má sigast, at Kjartan Hoydal rættiliga raffinerað fær tikið seg sjálvan burtur úr mínari grein fyri síðan at seta Petur Reinert inn. Soleiðis kann hann fáa onkran lesara til at halda, at eg brúki mína orku til at viðgera persónar, sum ikki fáa vart seg. Tað er í sjálvum sær sera ódámligt. Men høvuðspersónurin í mínari grein var ikki Petur Reinert, Hann var bert nevndur einaferð og í einum einasta setningi.

Hetta var tað, sum stóð í mínari grein: ? Í 1975 kom heildarloysnin, sum løgtingið tók undir við, men arkitektarnir aftanfyri vóru Petur Reinert, sáli og Kjartan Hoydal. Ráfiskagrunnurin var teirra uppfinnilsi."

Politiska embætistíðin hjá Petur Reinert var frá 1975 til 1979, og tað sum m.a. hendi í 80´unum, hevði hann onga polirtiska ábyrgd av. Og tað hevur heldur eingin fasthildið, minst av øllum eg sjálvur.

Út frá roknskapinum hjá landskassanum kunnu vit staðfesta, at rakstarstudningurin til okkara høvuðsvinnu frá 1980 til 1990 kostaði góðar 3 milliardir krónur, og at effektiv veðhøld í sama tíðarskeið kostaðu okkurt um 1,6 milliardir krónur. Hetta eru almenn tøl, sum ein og hvør við áhuga kann síggja, eisini Kjartan Hoydal, um hann hevur gloymt tey.

So Kjartan Hoydal tú hevur tikið tær tann rætt at skifta høvuðsleiklutin í mínari grein út. Petur Reinert, sáli var ikki høvuðspersónurin, men Kjartan Hoydal, sum m.a. sum hægsti embætismaður á økinum sat innaliga í studningsruðuleikanum fyri at brúka tíni egnu orð.

Annars var tað áhugaverda í tíni egnu skriving ímóti greinarøðini hjá Kára Petersen, at tú vildi vera við, at tað vóru kreftir í okkara samfelag, sum vildu fasthalda eina skaðiliga studningsskipan, sum í hesum førinum var ríkisstuðulin. Tú hevur líka sum tikið patent upp á at mótvirka øllum tí, sum hevur við studning at gera. Og títt point var, at ríkisstuðulin var eins skaðiligir fyri okkara samfelag sum studningsskipanin vat fyri okkara høvuðsvinnu, sum m.a. tú sum ráðgevi legði lunnar undir í 1975.

Fremsta planbúskaparliga framtak, sum er kent her á landi, har var tú ein av heilunum. Tað er ein veruleiki, sum hvørki tú ella eg fáa gjørt nakað við. Tí kann tað verða eitt sindur torført at taka teg fyri fult, tá tú nú hevur stillað teg í fremstu røð sum forsprákari fyri fríum og óavmarkaðum marknaðarbúskapi. Og mítt point var júst hetta hamskifti.

Vit áttu at tikið tíni orð fyri fult, tí hvør veit meira um studningar enn júst tú, men vitandi um at ?hensigten helliger midlet" eisini er galdandi í tínum føri, skalt tú eisini takast við ávísum fyrivarni.

Men ein aðru ferð eigur tú leggja teg eftir ikki at leggja øðrum orð í munnin.


Jóannes Eidesgaard

----------------------------


Til teir umvendu

Fyrst av øllum fari eg at takka tykkum báðum, Hans Paula og Rolf, fyri áhugaverd svar. Haldi tó ikki, at eg fekk svar uppá tann einfalda spurningin eg setti tykkum. Uttanumtos og umberingar. Tað var nú heldur ikki væntandi. Áhugaverd eru svarini tó, tí tey lýsa eitt áhugavert tíðarskeið, tá enn broddur var í ungdóminum á politiska vígvøllinum. Satt at siga, so hevði eg altíð virðing fyri tykkara dirvi at leggja navn til alt tað, tit skrivaðu. Tann sami broddurin er nú tíverri horvin. Hvør, ið las úr skriftunum hjá Mao, og hvør las tær hjá Marx kann verða líkamikið. Merkiligt er tó, at tit finnast at Tjóðveldisflokkinum, tí hann skuldi vera so lítið vinstrahallur, samstundis sum tit siga, at meginparturin av teimum mest vinstrahallu finnast júst í hesum flokkinum.

Eg helt meg spyrja hampuliga og uttan at ákæra nakran, og tí er tað eitt sindur harmuligt, at Hans Pauli skírir meg bæði líkt og ólíkt. Hetta má sigast at verða blivið eitt keðiligt javnaðareyðkenni, men er kanska nakað hesir nýggju menninir hava drigið inn við sær. Hetta skyldast kanska fortíðina í Keypmannahavn, tá menn gingu í so nógvum bólkum, at neyðugt var at skjóta fyrst og spyrja aftaná.

Grundin til at eg spurdi var sera einføld. Í longri tíð hava fólk í Javnaðarflokkinum í skrift og talu brigdað mótstøðumonnum, at teir hava eina kommunistiska fortíð. Helt tað tí verða uppá pláss at vísa á, at hesir eisini funnust hjá teimum sjálvum. Tí skulu tit hava takk fyri svarini og ikki er neyðugt at skammast. Tak hattin av fyri tí Hans Pauli. Pláss skal verða fyri øllum í hesum kjakinum, sum nú er frammi. Stuttligt er tó at síggja, at meðan tit áður kappaðust um at verða longst til vinstru, so royna tit nú at ákæra hvørannan fyri at vera, og at hava verið kommunist.

Hvussu gongur annars við sosialismuni og sjálvstýrinum. Eru tit komnir nærri málinum, og halda tit flokk tykkara, Javnaðarflokkin, verða meira sosialistiskan nú, enn fyri tjúgu árum síðan. Hvussu sosialistiskt skal samfelagið gerast áðrenn tit loysa.

Vit eru ivaleyst samdir í mongum og serliga væl dámdi mær endan á greinini hjá Hans Paula.

Um fyrrverandi blaðfólk á kommunistiskum bløðum, sigur Dan R Petersen í einum svari til Árna Dahl. "... Og tað fer mær kalt niður eftir rygginum, tá ið blaðstjórin á kommunistablaðnum Fríu Føroyum skrivar um frælsi. Hann má hava etið fimmtumma."

Framin ella Fríu Føroyar, tað man ikki verða tann stóri munurin.

Men Hans Pauli sigur í eini grein í Sosialinum í 1998, um slíka skriving, sum hana hjá Dan: ".. at kjakið tá verður óreint og ósakligt, og tá verður roynt at fremja sína politisku søk við at dálka mótstøðumannin heldur enn at viðgera málið, sakina"

Lítið man verða at ivast í, at tað krevst at verða vítt til veggja í Javnaðarflokkinum. Mær tykir tað tó verða so vítt, at tit neyvan vita av hvørøðrum. Annars er stuttligt, at tit hava havt eina tillagingartíð uppá 28 ár, frá tí tit vunnu tykkum javnaðarfrelsuna, til tit alment komu úr skápinum.

Tað sigst at verða fáur, sum upplivdu fundirnar í Keypmannahavn fyri tjúgu - tredivu árum síðan, sum høvdu væntað at sæð Hans Paula, Rolf og Virgar D. fara hond í hond inn í nýggju øldina.


Manne Persson

----------------------------


Hin illgrunasami Bjørn á Heygum

Hvat vil hesin Bjørn?

Jú, illgrunin er tann, at Bjørn vil ikki hava nakra kanning av Signari á Brúnni. Tí vil hann frá síðulinjuni forpurra málið, nú ein kanningarstjóri er settur. Ein heilt ótrúligur frekleiki.

Hann, Bjørn, ætlar at seta teir 13 tingmenninar upp á pláss, sum hava undirskrivað at ein kanning skal setast í verk.

Hetta kemur frá einum persóni, sum er uttan fyri tingsins gátt.

Soleiðis arbeiðir, um eg so má siga, faðirin at nýggju stýrisskipanarlógini. At fólk uttan fyri tingið skulu hava størri vald enn tey fólkavaldu umboðini á tingi. - Eg meini tað.


Dia Ellindsson,

tjóðveldismaður,

Runavík