Tað sigur seg sjálvt, at tað gevur lílta meining at velja ein floksformann í Føroyum á danska fólkatingið. Ein persónur kann ikki sita í tveimum parlamentum í tveimum londum.
Allir flokkar leggja dent á, hvussu stóran týdning fólkatingsessurin hevur. Helst hevur hann tað. Fyri Føroyar man hann heldur vera av diplomatiskum slag, og tí eiga vit at velja tveir royndar persónar á Fólkating, sum ikki sita í løgtinginum - men sum hava respekt í donskum stjórnarumhvørvi.
Fólkaflokkurin og Javnaðarflokkurin eiga hvør sín mann, sum er fyrrverandi løgtings- og fólkatingsmaður, og sum er fyrrverandi landsstýrismaður og løgmaður. Hvat er tí meira upplagt, at enn at stilla Anfinn Kalsberg og Jóannes Eidesgaard upp til Fólkatingið?
Fyri okkum á síðulinjuni hevði tað verið sera spennandi, tí hetta hevði givið Sambandinum og Høgna Hoydal ein skarpan gang.
Hetta er í veruleikanum einasti reelli møguleiki hjá Javnaðarflokkinum og Fólkaflokkinum at vinna fólkatingsvalið, og Føroya fólk høvdu í øllum førum fingið tveir serdeilis royndar politikarar á Fólkating.
Tað er púra vanligt – eitt nú í Danmark – at fyrrverandi ráðharrar gerast ambassadørar í ørðum londum. Tað er ikki av tilvild, men tað er tí, at slíkir persónar við síni fortíð hava serliga slagkraft. Tað hava Anfinn Kallsberg og Jóannes Eidesgaard eisini.
So Aksel og Jørgen, vísið nú, hvussu taktiskir tit eru!
