Tað var Jónfinn Thomsen í Sandavági, sum fekk fulla plátu í gekka-spælinum í kvøld og fekk høvi at snara hjólinum. Fjarritari hjá honum var Sigrun.
Høvuðsvinningurin var á 150.000 krónur, og sandavágingurin valdi at deila upphæddina í teir tríggjar leyparnar við 50.000 krónum í hvørjum leypi.
Í fyrstu royndini steðgaði hjólið á 10.000 krónum, og her vildi Jónfinn Thomsen um fjarritara sín royna einaferð aftrat.
Í aðru royndini steðgaði hjólið á 15.000 krónum. - Ja, so royna vit bara triðju ferð eisini, var blídliga svarið úr Sandavági.
Í triðju og seinastu royndini í kvøld steðgaði hjólið aftur á 10.000 krónum, sum eisini gjørdist vinningurin hjá Jónfinni Thomsen í kvøld.
Fjarritarin var takksamur og helt fyri, at 10.000 krónur er eisini gott.
Áðrenn sjálvur drátturin um vinningin byrjaði, greiddi fjarritarin Sigrun frá, at hon ongantíð áður hevði verið ígjøgnum í gekka-spælinum.
